Μια Ανασκόπηση Της Ιστορίας Μας

Η Ιατρική  Παρέμβαση – Medical Intervention (Medin) ιδρύθηκε στην Αθήνα στις 8 Μαρτίου του 2004. Ιδρυτικά της μέλη ήταν γιατροί και νοσηλευτές με όραμα την προσφορά στον άνθρωπο και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε ευάλωτες ομάδες ανεξαρτήτως φυλής, θρησκεύματος, ή πολιτικών πεποιθήσεων.

Το 2004 οι κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα αλλά και στις γειτονικές χώρες, σε συνδυασμό με την εξειδίκευση της ιδρυτικής ομάδας, οδήγησαν στην υλοποίηση προγραμμάτων με ιατρικό και επιμορφωτικό περιεχόμενο. Στα χρόνια που ακολούθησαν η Medin πραγματοποίησε παρεμβάσεις στο εξωτερικό, όπως ο έλεγχος της επιδημίας της φυματίωσης στην περιοχή Σέκι του Αζερμπαϊτζάν και η δημιουργία ενός πιλοτικού συστήματος ασύρματης τηλεϊατρικής για την αντιμετώπιση. έκτακτων περιστατικών στην Σερβία, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Πατρών.  

Παράλληλα στην Ελλάδα η Medin υλοποίησε δράσεις και προγράμματα για την κοινωνική υποστήριξη των  Ρομά στο Ηράκλειο της Κρήτης και στο δήμο Βραχναίικων στη Πάτρα και  προγράμματα ιατρικής και ψυχοκοινωνικής στήριξης στα Κρατητήρια Αλλοδαπών της Αθήνας. Αντίστοιχα το προσωπικό και οι εθελοντές της Ιατρικής Παρέμβασης βρέθηκαν και στα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής της Ορεστιάδας και της Σάμου παρέχοντας στήριξη σε  αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων και ασυνόδευτων ανηλίκων.

Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η Medin, ως Μη Κυβερνητική και Μη Κερδοσκοπική οργάνωση, συνεχίζει να λειτουργεί ως συμπληρωματικός φορέας της πολιτείας για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων και τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ωστόσο,  η οικονομική κρίση με συνέπεια την αλλαγή του βιοτικού επιπέδου μεγάλου μέρος των πολιτών, μαζί με τις αλλεπάλληλες ανθρωπιστικές και κοινωνικές κρίσεις των τελευταίων ετών (προσφυγικό, υγειονομική κρίση/ Covid-19, περιβαλλοντική αλλαγή), έχουν αυξήσει την πίεση στο πεδίο δράσης χωρίς να αυξάνονται αντίστοιχα οι πόροι και η υποστήριξη από την πολιτεία για την υλοποίηση των παρεμβάσεων.

Παράλληλα, αλλαγές έχουν γίνει και εσωτερικά της οργάνωσης. Από το Διοικητικό Συμβούλιο έγιναν αποχωρήσεις και η είσοδος νέων μελών, ενώ άτομα που προσέφεραν εθελοντικά υπηρεσίες αναζήτησαν σταθερή δουλειά προκειμένου να βιοπορισθούν.

Αυτό που μένει, ωστόσο, αναλλοίωτο όλα αυτά τα χρόνια στην Medin είναι η υλοποίηση του οράματος για παροχή βοήθειας όπου υπάρχει ανάγκη και η υποστήριξη του δικαιώματος στην ζωή και την αξιοπρέπεια.   

Μέσα από μια συνέντευξη-διάλογο με την Ελπίδα Ευθυμιάτου, πρώην Πρόεδρο και σημερινή Διαχειρίστρια της οργάνωσης, επιχειρούμε μια ανασκόπηση και ταυτόχρονα απόδοση τιμής σε όλους τους ανθρώπους που έχουν συμβάλλει με την παρουσία τους, τον προσωπικό τους χρόνο και την ενέργειά τους στο κοινωνικό σύνολο.

  • Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με τον ανθρωπιστικό κλάδο;

Ξεκίνησα να εργάζομαι σε ηλικία 18 ετών.  Ήμουν νοσηλεύτρια σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας, ένα επάγγελμα κατεξοχήν ανθρωπιστικό, οπότε όταν συνταξιοδοτήθηκα πρόωρα για οικογενειακούς λόγους αναζήτησα τρόπους με τους οποίους θα μπορούσα να συνεχίσω να προσφέρω και έτσι εντάχθηκα  στην ομάδα εθελοντών των Γιατρών του κόσμου. Εκεί ανέλαβα ως υπεύθυνη την λειτουργία του Πολυιατρείου και συνέβαλα στη δημιουργία του ξενώνα αστέγων. Στη συνέχεια μαζί με άλλους εθελοντές συνάδελφους και γιατρούς, αποφασίσαμε για λόγους αυτονομίας να ιδρύσουμε την Ιατρική Παρέμβαση και να συνεχίσουμε μέσα από εκεί το ανθρωπιστικό μας έργο.

  • Τι σας οδήγησε ως οργάνωση στην υλοποίηση προγραμμάτων στο εξωτερικό;

Τα 2005 και 2006, τα πρώτα χρόνια της δραστηριότητας της Ιατρικής Παρέμβασης, τα ποσοστά της φυματίωσης στην περιοχή Σέκι του Αζερμπαϊτζάν ήταν πάρα πολύ υψηλά.

Η περιοχή είχε ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο επομένως οι άνθρωποι της περιοχής δεν είχαν επαρκή πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας αλλά ούτε και τρόπο να λαμβάνουν  φαρμακευτική αγωγή για την νόσο.  Έτσι, από κοινού με την ιατρική σχολή Πατρών και με χρηματοδότηση μέσω του υπουργείου Εξωτερικών, αποφασίσαμε να συμβάλλουμε στην βελτίωση των εγκαταστάσεων του νοσοκομείου και να βοηθήσουμε στη διανομή φαρμακευτικών σκευασμάτων για την αντιμετώπιση της φυματίωσης στην περιοχή.

  • Εν συντομία, ποιες αλλαγές έχουν γίνει στο εσωτερικό της οργάνωσης;

Αυτό που άλλαξε στο εσωτερικό μας είναι ότι μέρος των ανθρώπων που αρχικά συνέβαλαν ως εθελοντές αναζήτησαν εργασία, οπότε μειώθηκε ο χρόνος ενασχόλησης τους με την οργάνωση.

Μεγάλη απώλεια για την οργάνωση μας ήταν ότι έφυγε από τη ζωή ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο με μεγάλη ανθρωπιστική δράση στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό της χώρας. Η Μαρία Αθανασίου ήταν ιδρυτικό μέλος και ήταν από τους πρώτους που εμπνεύστηκε και μας παρακίνησε για την ίδρυση της οργάνωσης. Ήταν αυτή που μας  έδειξε το δρόμο της διεκδίκησης του αυτονόητου και του δικαιώματος στην ζωή και την αξιοπρέπεια.

  • Τι σας έχει δυσκολέψει περισσότερο στην λειτουργία της Medin ως ΜΚΟ στην Ελλάδα;

Τα τελευταία χρόνια υλοποιούμε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου που αφορούν στην προστασία ασυνόδευτων παιδιών. Τα προγράμματα αυτά είναι από τη φύση τους δύσκολα αφού απευθύνονται σε έφηβους αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες, με ποικίλες χώρες καταγωγής αλλά και διαφορετικές δυνατότητες παραμονής και διαβίωσης στην χώρα μας. Ωστόσο την μεγαλύτερη δυσκολία την αντιμετωπίζουμε λόγω των καθυστερημένων εκταμιεύσεων της χρηματοδότησης από την πλευρά του Υπουργείου. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε φτάσει σε οικονομική ασφυξία, καθώς υπάρχει αναντιστοιχία των πόρων που διαθέτουμε μια δεδομένη χρονική στιγμή και των πόρων που χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε, φροντίζοντας επαρκώς τους ασυνόδευτους ανήλικους και τους εργαζόμενους μας.

  • Ποια είναι η στάση σας απέναντι στις εξελίξεις που αφορούν ΜΚΟ που εμπλέκονται σε οικονομικά και άλλα αδικήματα; Πώς σας επηρεάζει σε ότι αφορά την προβολή του έργου σας;

Είναι πολύ στενάχωρο να ακούς για οικονομικές ατασθαλίες που γίνονται από οργανισμούς της Κoινωνίας των Πολιτών που υποτίθεται ότι έχουν συσταθεί για να υπερασπισθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως αυτό το θέμα της οικονομικής «κακοδιαχείρισης» είναι αρκετά εύκολο να λυθεί. Συγκεκριμένα η πολιτεία έχει τους μηχανισμούς για να πραγματοποιεί ελέγχους. Σε ότι αφορά την δική μας οργάνωση, μέχρι σήμερα έχουμε ελεγχθεί για το 90% των προγραμμάτων που έχουμε υλοποιήσει και η οργάνωσή μας αυτό-ελέγχεται ταυτόχρονα από ορκωτούς λογιστές. Σε ότι αφορά την προβολή του έργου μας σίγουρα υπάρχει πλέον μια προκατάληψη από τους πολίτες σε σχέση με την ειλικρίνεια και την «καθαρότητα» των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων και μπορεί να υπάρχει δυσκολία να μας εμπιστευτούν. Ωστόσο εμείς πάντοτε διατηρούσαμε και διατηρούμε ένα χαμηλό επικοινωνιακό προφίλ με σεβασμό καταρχάς στους ανθρώπους που εξυπηρετούμε.

  • Τι είναι αυτό που σας ανταμείβει καθημερινά;

Για να είμαι ειλικρινής, το χαμόγελο των παιδιών, γνωρίζοντας ότι κι εμείς έχουμε βάλει ένα λιθαράκι στην κάλυψη των αναγκών τους και της ευημερίας τους.

Επίσης, νιώθω ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι προσφέρουμε εργασία σε ανθρώπους που εργάζονται στις δομές, καθώς οι εποχές είναι δύσκολες και σε αυτόν τον τομέα, και που η οργάνωσή μας συμβάλλει στην κάλυψη κενών που δεν ικανοποιούνται από την πολιτεία.

  • Αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω, θα κάνατε κάτι διαφορετικά;

Πιστεύω ότι θα έκανα ακριβώς τις ίδιες επιλογές ως προς την ενασχόλησή μου με τον ανθρωπιστικό κλάδο και είμαι περήφανη για αυτό.

  • Τι ελπίζετε για το μέλλον της οργάνωσης;

Θα ήθελα να συνεχίσουμε να υλοποιούμε προγράμματα για ασυνόδευτους ανήλικους, με στόχο να εφαρμόσουμε καινούριες και καινοτόμες ιδέες για την ενδυνάμωση και την ένταξή τους στην κοινότητα. Είμαστε ανοιχτοί να εμπλακούμε και σε άλλους τομείς ενδεχομένως διατηρώντας την ανθρωπιστική μας ταυτότητα. Παράλληλα, ελπίζω ότι η οργάνωση θα συνεχίσει την πορεία της ενσωματώνοντας και νέα πρόσωπα στο δυναμικό της, ώστε να αποδεσμευτώ από τη θέση ευθύνης.